Theater en Zorg

Op zoek naar verbinding tussen weten en voelen

Informatie in de geestelijke gezondheidszorg is voor patiënten, hun omgeving en hulpverleners vaak schriftelijk en algemeen (website of folder). Er zijn bijeenkomsten met een hoog informatiegehalte, functioneel en noodzakelijk natuurlijk, maar die raken niet altijd het pijnpunt. Een theatrale presentatie overstijgt die informatie en gaat leven, waardoor mensen zich gesteund voelen, vragen stellen en gesprekken voeren over hun beleving. Daar is behoefte aan in deze situatie. Kennis en begrip zijn nodig, maar de eenzame worsteling en schaamte zitten juist in de beleving. Vanuit deze gedachte heeft theatergroep Sally&Molly, speciaal voor de geestelijke gezondheidszorg, een serie voorstellingen ontwikkeld.

Informatie in de geestelijke gezondheidszorg is voor patiënten, hun omgeving en hulpverleners vaak schriftelijk en algemeen (website of folder). Er zijn bijeenkomsten met een hoog informatiegehalte, functioneel en noodzakelijk natuurlijk, maar die raken niet altijd het pijnpunt. Een theatrale presentatie overstijgt die informatie en gaat leven, waardoor mensen zich gesteund voelen, vragen stellen en gesprekken voeren over hun beleving. Daar is behoefte aan in deze situatie. Kennis en begrip zijn nodig, maar de eenzame worsteling en schaamte zitten juist in de beleving. Vanuit deze gedachte heeft theatergroep Sally&Molly, speciaal voor de geestelijke gezondheidszorg, een serie voorstellingen ontwikkeld.

Vertellend theater op locatie
We vertellen een verhaal alsof de toeschouwer bij ons aan tafel zit, dichtbij en intiem. We spreken het publiek aan als een partner, met als doel inzichten en ervaringen te delen. De centrale vraag is ‘Hoe ga je om met verslaving, seksueel misbruik en depressie?’ We stellen dezelfde vraag aan hulpverleners, familie en cliënten, maar de antwoorden daarop zijn per groep verschillend.

Worsteling en humor
Onze manier van werken helpt de processen op gang te brengen. De voorstellingen zijn niet instrumenteel, maar zorgen voor processen voor meer begrip en tolerantie. Uit gesprekken blijkt steeds dat het worstelen met een geestelijke ziekte een eenzaam proces is, waarbij de cliënt op een eiland zit. Het is voor zowel hulpzoeker als hulpverlener van belang om dat proces te doorbreken. Humor wordt overigens niet geschuwd in onze voorstellingen. Samen kunnen lachen werkt bevrijdend en verbindt.

Regie Natasja d’Armagnac / Narhea Goossens
Tekst Natasja d’Armagnac
Spel Narhea Goossens, Laura Hagt, Anke Heesbeen, Floor Bazelmans, Lyssa Lietar, Maartje van der Meij, Nienke Jonkergouw
Stagaire Jolieke Bak
Productie Hein Eberson
Fotografie/grafische vormgeving Karin Jonkers
Dank aan Jur van der Leq / Eric Alink en vele anderen